Onze natuur is zo dat we (intieme) verbindingen met elkaar kunnen maken en die ook simpelweg nodig hebben om gezond te blijven en ons te kunnen ontwikkelen. De spirituele mythe dat alles wat je nodig hebt zich in jezelf bevindt zorgt bij velen juist voor afscheiding. Een ontkenning van onze natuur. Wat we momenteel binnen het spirituele veld maar ook binnen onze samenleving hebben is dat er veel mensen zijn die uit beschadigde relaties komen en daardoor niet hun behoeftes hebben kunnen vervullen op het gebied van aangaan van intieme relaties. Intieme relaties zijn relaties waarin je echt gezien en gehoord wordt. Dat alles van jou er mag zijn, onvoorwaardelijk en dat je op harts niveau verbonden voelt met de ander. Als kind en later als volwassene. 

Deze beschadigde relaties zijn voor veel mensen onbewust / bewust een belangrijke reden (geweest) om zich te wenden tot religie of spiritualiteit. Het is minder pijnlijk om te ‘geloven’ dat je niemand nodig hebt of dat alles wat je nodig hebt zich in jezelf bevindt dan voelen wat er werkelijk in jou gevoeld wil worden. Wat of welke deel er in jouw geingetreerd wil worden. Het willen overstijgen van je jezelf, je lichaam of je ego , zoals binnen veel aspecten van het lichtwerk vaak centraal staat duwt je verder van jezelf af.

Intimitiet, echt verbinding maken is iemand zien, horen, voelen, ZONDER AGENDA, dus zonder een beeld dat de ander van jou zou moeten hebben. Het is je echt verdiepen in de ander, wat beweegt diegene en wat raakt hem of haar. Dat vraagt zuivere aandacht. Het is echter heel teleurstellend voor velen om te ontdekken dat je omringd wordt door mensen die geen interesse hebben voor dit soort dingen….er is dan namelijk geen sprake van een echte relatie en dát geeft een eenzaam gevoel.